Okuninkowe twory

Pierwszy tydzień sierpnia spędziłam w niezwykłym miejscu... w niezwykłym ze względu na osoby, z którymi miałam szczęście się spotkać na wspólnym decu - tworzeniu, ale też ze względu na osobę gospodyni , która przygarnęła nas do swej piersi;)... o urokach miejsca nie wspominając.
Zresztą pięknie o naszym spotkaniu napisała Jasmin, która też tam była. Do jej słów mogę dodać tylko tyle, że się z nimi zgadzam w 100%.

Na zlocik przyjechałam zupełnie pozbawiona weny i pierwsze dwa dni strawiłam na przyglądaniu się pracy koleżanek, powoli jednak zapał zaczął ogarniać i mnie...niestety jak tylko się rozkręciłam trzeba było już wracać :(

Wykończenie prac i ich lakierowanie musiałam skończyć w domu.




W przypadku dużej skrzyni ze słonecznikiem koncepcja rodziła się w wielkich bólach ...wiedziałam że ma być dokładnie ten motyw, ale nic więcej. Pomysł z cieniowaniem bejcą nasunął się jakoś tak naturalnie, kiedy zobaczyłam na żywo, jak dziewczyny to robią. Jako, że zabrakło mi odwagi by podjąć się tak "karkołomnej" pracy zlitowała się nade mną Jaga - ja muszę popróbować najpierw na zdecydowanie mniejszych powierzchniach;) Za to resztę pracy wykonałam już sama, w tym również szablony, które wycinałam mozolnie jeszcze w Okunince.

Pierwszym przedmiotem właściwie było pudełeczko z moimi ulubionymi koroneczkami wykonanymi konturówką.




Wierzch jest polakierowany na bardzo wysoki połysk a wnętrze wyłożone wściekle fioletowym papierem welurowym i nawet to całkiem nieźle gra ze sobą:)
Wyłożone jest również wnętrze podłużnego pudełeczka, tym razem filcem.



Jego powstanie nie obyło się bez przygód. Z przodu zostało ozdobione szablonowym ornamentem w kolorze kremowym...nie wiem dlaczego podczas lakierowania zaczął się rozpływać, dwa razy próbowałam, aż w końcu zmieniłam kolor farby na srebrny i udało się:)
I wreszcie moje osobiste etui na okulary- motyw damy ręcznie kolorowany przez Jasmin - w sumie pomysł był jej, ale tak mi się spodobał że ....ona z niego zrezygnowała ;) Spód ozdobiony , jak się dowiedziałam niemal "kultową" serwetką, w wersji różowej o nazwie Samara.