Fotokurs - witrażowe serce

Dla uściślenia- pokażę jak wykonać witrażową zawieszkę w technice Tiffany'ego, czyli z wykorzystaniem miedzianej taśmy samoprzylepnej i cyny do połączenia całości. Dzięki tej technice można uzyskać wąskie łączenia-luty, co sprawia lekkość rysunku i możliwość użycia naprawdę małych, szklanych elementów. W klasycznym witrażu szkiełka są łączone ołowianymi profilami i ta technika nadaje się bardziej do wykonywania dużych, ciężkich powierzchni.

Kurs przygotowałam z myślą o osobach, które chciałyby spróbować tej techniki a nie mają pojęcia jak się do tego zabrać, ale też po to by uświadomić innym, ile pracy trzeba włożyć w wykonanie nawet małego witrażyka.

Należy pamiętać o tym, że szkła nie da się pociąć tak jak np karton, materiał, czy drewno. Nóż do szkła, nie tnie a jedynie zarysowuje szkło, które następnie delikatnie ale stanowczo trzeba rozłamać wzdłuż rysy. Dlatego już w fazie projektowania trzeba to uwzględnić i unikać linii zbyt wklęsłych i załamujących się pod kątem prostym. Myślę, że projekt serduszka nie powinien sprawić problemu, nawet początkującym:)

Zatem zaczynamy:

1) Rysunek serduszka wg którego zrobimy witrażyk, drukujemy raz na zwykłym papierze-posłuży nam jako wzór i raz na kartce z bloku technicznego- do zrobienia szablonów.

Projekt udostępniam do wykorzystania wyłącznie dla własnych celów!

2) Wycinamy szablony.

3) Każdą część szablonu obrysowujemy wodoodpornym pisakiem na wybranym szkle - może być marker do CD ale niezbyt gruby. Ja narysowałam elementy serduszka obok siebie, bo postanowiłam je rozciąć a nie wycinać osobno- potem jest mniej szlifowania, bo nie trzeba dopasowywać kawałków.

4)Przystępujemy do "cięcia". Nożem zarysowujemy szkło wzdłuż zaznaczonych linii.


Szczypcami do rozłamywania delikatnie ściskamy tak by szkło rozłamało się. Jeśli nie mamy szczypiec można ostukać rysę od spodu szkła trzonkiem noża- też powinno pęknąć.
Nie zrażajmy się jeśli nie od razu uda nam się ta operacja. Jest to najtrudniejsza czynność do opanowania - można poćwiczyć na zwykłym szkle okiennym- nie grubszym niż 3mm. Wyrównujemy krawędź szkła szczypcami do obłamywania. Kawałki układanki gotowe:)

5) Szlifujemy krawędzie szkła na szlifierce -jeśli już postanowimy, że chcemy zainwestować w sprzęt lub stępiamy jego krawędzie na... osełce do ostrzenia noży. Uprzedzam, że to czasochłonne zajęcie;))) Elementem witrażyka jest wisiorek ze szklanego oczka, trzeba też przeszlifować jego krawędź.

6) Każdy kawałek oklejamy miedzianą taśmą wzdłuż krawędzi tak, by wystawała równomiernie po obu jej stronach. Następnie zaginamy i spłaszczamy taśmę wzdłuż wszystkich brzegów.

Należy jeszcze dokładnie docisnąć taśmę - ja używam do tego miedzianej rurki, może też być gładzik z tworzywa, czy gumowy wałek. Oklejamy także kaboszon i dociskamy taśmę.

7) Z miedzianego drutu przy pomocy okrągłych szczypiec przygotowałam zawijaski, które wykorzystałam do dekoracji serduszka.

8) Składamy części witrażyka posługując się wzorem. Punktowo nanosimy topnik pędzelkiem i lutujemy pokrywając cyną łączenie i krawędzie.



Pokrywamy cyną też kaboszon i elementy druciane. Należy użyć szczypiec do ich trzymania, gdyż bardzo się rozgrzeją.


Przylutowujemy pocynowane zawijaski do serduszka. Mocujemy zawieszenie i wisiorek z kaboszona.
Po przestygnięciu witrażyk myjemy gąbką w dość ciepłej wodzie z dodatkiem płynu do mycia naczyń.

9) Jeśli chcemy, by luty pozostały srebrzyste możemy uważać nasz witrażyk za ukończony.
Możemy też pokryć cynę czarną patyną za pomocą starej szczoteczki do zębów lub kawałka gąbki. Do tej czynności należy założyć gumowe rękawiczki ochronne.
Następnie znów staranie myjemy witrażyk i polerujemy miękką szmatką, można użyć też odrobiny wosku.
Oba serduszka gotowe- jedno zrobiłam z opalowego, nieprzejrzystego szkła drugie z przeźroczystego o ciekawej fakturze:)

Jedno z nich, przypadnie osobie wylosowanej w moim styczniowym konkursie... wiem miała być to niespodzianka, ale i tak niewiadomym pozostaje post, z którego komentarze wezmę pod uwagę;)
Wynik losowania na pewno jeszcze w styczniu:)

Mam nadzieję, że trud i czas , który włożyłam w przygotowanie tego kursiku zostanie doceniony a informacje, które tutaj przekazałam pozwolą lepiej poznać tę ciekawą technikę.

Powodzenia!!!